تماشای تلویزیون از موضوعاتی است که باید کودک را در آن محدود نمود. این محدودیت به معنی فشار و تنبیه نیست. کودکی که از ابتدای زندگی این محدودیت را در برنامه خود والدین نسبت به تماشای تلویزیون احساس کند، طبیعتا میل و رغبت درونی‌اش و پذیرش‌اش نسبت به آن بیشتر می‌شود.

در ارتباط کودک و تلویزیون نکات زیر قابل بیان است:

1. در گام اول تماشای تلویزیون را در خود محدود کرده و برنامه‌های مناسب را انتخاب کنید.
2. نسبت به برنامه‌های کودک که ار تلویزیون پخش می‌شود آگاهی یافته و حداقل یک بار همه آن‌ها را نگاه کنید. سپس چند کانال مناسب با زمان پخش مناسب انتخاب کنید.
3. مطلوب این است که کودک تلویزیون کم ببیند. بنابراین تلاش‌های خود را برای حداقل کردن این زمان انجام دهید. برنامه‌های متعددی برای بازی با کودک و مشغول کردنش انجام دهید تا کمتر به سراغ تلویزیون برود. همیشه چندین بازی در ذهن داشته باشید تا در صورت لزوم به فرزند خود پیشنهاد دهید.
4. هیچ‌گاه در پاسخ به کودک هنگامی که می‌گوید “حوصله‌ام سررفته است، خسته شدم! چه کار کنم”، نگویید “سراغ تلویزیون برو“.
5. هیچ‌گاه کودک خود را برای خوردن غذا به تلویزیون وابسته نکنید. در اینصورت در آینده در شرایطی هم که گرسنه نباشد دوست دارد به هنگام تماشای تلویزیون حتما چیزی بخورد. و این مقدمه چاقی و تهدیدی برای سلامتی‌اش است.
6. تماشای فیلم و سریال‌های بزرگسالان می‌تواند ذهن ساده و آرام کودک را با خیالات مختلف غیرقابل فهم، مشوش ساخته و آرامش را از او بزداید. بنابراین گاهی لازم است به خاطر فرزندتان از تماشای فیلم و سریال مورد علاقه خود عدول کنید.
7. از ابتدا در مورد مضرات تماشال تلویزیون با او صحبت کنید، کتاب بخوانید و حرف بزنید. می‌دانی که بچه‌هایی که زیاد کارتون ببینند، زودتر خسته  می‌شوند؟ تو فکر می‌کنی زمانی که کارتون می‌بینی می‌توانی بازی‌هایی را که علاقه داری انجام دهی؟ خودت هم ناراحت بودی؟ به همین دلیل هرروز من به تو کمک می‌کنم و اتمام ساعت را به تو یادآوری می‌کنم.
8. به فرزندتان در انتخاب کارتون‌ها حق انتخاب دهید و از او بخواهید که خود پس از اتمام آن تلویزیون را خاموش کند. تجربه نشان داده است والدینی که خوش قول بوده و اهل دروغ نیستند، فرزندانی بار می‌آورند که آن‌ها نیز به قول خود پایبندند. “عزیزم! به نظرم این شبکه در این ساعت کارتون‌های خوبی دارد که مناسب سن شماست، فلان کارتون را می‌خواهی ببینی یا آن یکی را؟ صبح می‌بینی یا عصر؟ اگر عصر ببینی دیگر با برادرت که از مدرسه می‌آید نمی‌توانی بازی کنی. می‌توانی اصلا تلویزیون نبینی“.
9. در صورتی که او خودش اقدام به خاموش کردن نمود، محبت بیشتری را ابراز کنید و بعد از آن با او بازی کنید. اگر خواست بیش از زمان مقرر شده ببیند با او گفت‌و‌گو کنید؛ ممکن است تنها ده دقیقه به پایان برنامه‌ای مانده باشد. نرمش به خرج دهید و اجازه دهید آن را ببیند. اگر اغلب سماجت نشان دهد و بخواهد ساعت‌ها پای تلویزیون بنشیند حتما به دنبال راه چاره باشید؛ چراکه عادت به فیلم و بازی و کارتون از همین سنین اولیه شکل می‌گیرد؛ مثلا لوازم ورزشی برایش تهیه کنید و همراه با او ورزش کنید، در صورتی که علاقه‌مند است او را به پارک، کلاس‌های مختلف یا منزل دوستان ببرید و به هر نحو ممکن زمان او را پر کنید.
10. هیچ‌گاه از عقیده خود که تماشای تلویزیون در خانه حد دارد عدول نکنید و حتما با برقراری ارتباط مناسب او را متقاعد سازید.

منبع: اصول و مهارت‌های تربیت کودک