پاسخ به: ایده پردازی/ مواجهه با کودکان استثنایی

[Maryam safi]

باسلام طاعاتتون قبول.من در دانشگاه طرحمو داخلی مدرسه استثنایی گذراندم.از نزدیک با بچه ها و هم چنین معلمان دلسوزشون آشنا شدم.یاد گرفتم اول باید بگم کودکان با نیازهای خاص و اینکه معلولیت محدودیت نیست.
الان هم یک نور آموز دارم که داخل خونه خودمون باهاش کار میکنم.بیماری ژنتیکی داره.اول از همه در مورد بیماریشون کاملا تحقیق کردم.
پدر و مادر بسیار نگرانی داشتند چون خودم برادر زاده ام ناشنوا بودند با نگرانی ها و مشکلات این جور خانواده ها آشنا بودم.با کلی صحبت که شد باهاشون اول خانواده رو توجیه کردم، که شما اولین خانواده این مدلی نیستید و…. وقتی خانواده کمی آرام شدند وباهام همراه شدند.. با تشویق نقاط مثبت و بها دادن به نور آموز مون الان چندماه بهترین دوست هم شدیم.
بعضی روزها عصرها میبرمش محیط پیش دبستانی آشنا بشه بعضی بچه ها که غایب دارند رو میارم پیش که روابط رو هم یاد بگیره.فقط با دوستی میشه با این کودکان با ارتباط برقرار کرد.